วันนี้ก็เหมือนกับกับทุกๆวันที่เป็นอยู่ สาวน้อยบ้านนาอย่างฉันไปทำงานตามปกติ เฮ้อ! ง่วงจังเลย เมื่อวานเวรบ่ายต้องมาต่อเวรเช้า วันนี้คนไข้เยอะจริงๆ เงยหน้าขึ้นอีกที 4 โมงกว่าแล้วหรือนี่ หลังจากส่งต่องานเรียบร้อยแล้วรีบกลับบ้านดีกว่า
" มีจดหมายวางอยู่บนโต๊ะนะลูก" เสียงแม่ดังมาจากในครัว
เห็นจ่าหน้าซองฉันก็พอรู้ทันทีว่าเรื่องอะไร จดหมายจากธนาคาร..นี่คงถึงเวลาชำระหนี้แล้วสินะ 
กยส.คือ คำย่อของกองทุนกู้ยืมเพื่อการศึกษาที่ฉันได้กู้ยืมมาใช้จ่ายในการศึกษา
แย่จัง..ฉันลืมเรื่องนี้ไปเสียสนิท แล้วจะเอาเงินที่ไหนไปใช้หนี้ได้ทัน
วันนั้นฉันนอนไม่หลับทั้งคืน คิดไม่ตกกับเรื่องนี้
"เมื่อคืนพี่เวรดึกหรือค่ะ " ฉันถามพี่คนที่ขึ้นเวรก่อนฉัน
" หนูมีเรื่องจะปรึกษาพี่หน่อยค่ะ มีแหล่งเงินกู้ที่ไหนบ้างไหมค่ะพี่"
" จะกู้เงินเหรอ หนูลองไปปรึกษากรรมการลูกลูกจ้างดูสิ "
" มันคืออะไรเหรอค่ะพี่.." ฉันถาม
" มันเป็นกองทุนสวัสดิการของลูกจ้างที่สมาชิกสามารถกู้ยืมได้" เหมือนเสียงสวรรค์ นี่คงจะเป็นทางออกที่ดีสำหรับฉัน ปัญหาที่ทำให้ฉันนอนไม่หลับทั้งคืน เพราะกองทุนสวัสดิการลูกจ้างๆแท้ๆ ที่ช่วยฉันไว้

30 กันยายน วันนี้มีประชุมลูกจ้าง ฉันรีบสะสางงานให้เสร็จเพื่อที่จะได้เข้าร่วมประชุมในครั้งนี้ เพราะมีความสำคัญโดยตรงต่อลูกจ้างชั่วคราวอย่างฉัน การประชุมเริ่มเวลาบ่ายโมงตรง ผู้อำนวยการได้กล่างให้เห็นถึงความเป็นมาของสวัสดิการลูกจ้างที่ก่อตั้งขึ้นจากทุนเริ่มต้นขจองแพทย์แ่ละเจ้าหน้าที่ที่เป็นข้าราชการ เพื่อช่วยเหลือลูกจ้างชั่วคราวที่เดือดร้อนและมีปัญหาเกี่ยวกับการเงิน..
หลังจากนั้นเป็นการแจ้งสรุปการดำเนินงาน และขอบคุณคณะกรรมการชุดเก่าที่บริหารจัดการกองทุนในรอบปีที่ผ่านมา รวมถึงการคัดเลือกคณะกรรมการชุึดใหม่เพื่อดำเนินงานต่อ มีเสียงดังจากมุมหนึ่งของห้องเสนอชื่อฉันเป็นกรรมการชุดใหม่
สรุปว่างานใหม่ที่ฉํนได้วันนี้คือการได้เป็นกรรมการกองทุนสวัสดิการร่วมใจ แล้วฉันต้องทำอะไรบ้างละนี่..

ผู้อำนวยการเีัรียกประชุมกรรมการชุดใหม่ในวันต่อมา เพื่ออธิบายวิธีการดำเนินงานโดยพี่สมัครฝ่ายการเงิน และวัตถุประสงค์การจัดตั้งกองทุน หลังจากนั้นคณะกรรมการได้เริ่มมีการปรับปรุงวิธีการใหม่ในการช่วยเหลือและเพิ่มวัตถุประสงค์อีกข้อซึ่งเป็นเรื่องที่สำคัญมาก คือ เพื่อเป็นการปลูกฝังให้รักการออมและเพื่อประโยชน์ของลูกจ้างชั่วคราวโดยตรงเมื่อเกษียณอายุการทำงาน หรือลาออกจากงานแล้วจะได้มีเงินไว้ไปลงทุนประกอบอาชีพต่อ ซึ่งลูกจ้างชั่วคราวทุกคนจะต้องออมเงินที่เราเรียกกันว่าหุ้นในทุกๆ เดือน และให้สมาชิกสามารถกู้ในกรณีฉุกเฉินหรือจำเป็น เช่น การให้ทุนการศึกษาบุตรที่ต้องใช้เงินจำนวนมากในช่วงเปิดเทอม หรืออาจจะนำไปซ่อมแซมบ้าน ใช้เป็นทุนในการทำอาชีพเพื่อเสริมรายได้ตามที่สมาชิกเห็นสมควร และทุกปีจะมีการนำเงินดอกเบี้ยส่วนหนึ่งมาเฉลี่ยคืนให้แก่สมาชิกทุึกคน  และเป็นสวัสดิการในการเยี่ยมไข้ ช่วยงานศพ เพื่อเป็นขวัญและกำลังใจให้แก่ลูกจ้างชั่วคราว

จะมีสักกี่หน่วยงานที่จะเห็นความสำคัญของลูกจ้างชั่วคราวอย่างเรา..
ต้องขอบคุณแนวคิดของท่านผู้อำนวยการที่ได้ปลูกฝัง และชี้ทางให้พวกเราทุกคนได้เห็นความสำคัญของการออมไว้เพื่ออนาคต แม้มันอาจจะไม่ใช่เงินก้อนใหญ่มากนัก แต่สำหรับลูกจ้างชั่วคราวอย่างพวกเราแล้ว เงินสะสมก้อนนี้ คือ ของขวัญและรางวัลตลอดชีวิตการทำงาน..

เป็นอีกหนึ่งเรื่องราวดีๆ ในครอบครัวยุพราชด่านซ้ายของเราค่ะ..