“ ต้นออมบุญ อุ่นใจ” ที่ ตั้งเป็นสัญลักษณ์ของการร่วมดูแล ถูกตั้งไว้ในทุกวัดของหมู่บ้านเพื่อให้คนที่มีแรงทานได้ร่วมบุญแทนแรงกาย สิ่งที่เราได้สัมผัสจากการลงพื้นที่เยี่ยมร่วมกัน พบความสุขทั้งผู้ให้และผู้รับบางคนรอคอยการมาหาของญาติพี่น้องซึ่งตั้งแต่เจ็บป่วยไม่เคยได้พบกันก็ได้พบเห็นหน้า  บางคนที่ไม่สามารถมองเห็นอะไรอีกแล้วแต่ใจอยากออกเดินไปในที่เดิมที่ได้พบปะผู้คนก็ได้ถ่ายทอดความต้องการในก้นบึ้งเพื่อนำไปสู่การหาช่องทางนำพากันต่อไป  ครูบางท่านไม่เคยได้เห็นลูกศิษย์ตั้งแต่ออกจากโรงเรียนมาเห็นอีกครั้งเมื่อศิษย์ไม่สามารถออกนอกบ้านได้อีกแล้วแต่วันที่พบกันอีกครั้งศิษย์บอกกับครูว่าจะกลับมาเป็นลูกศิษย์ที่ดีเหมือนตอนเด็กๆ และอีกหลายรายที่ทั้งคนเยี่ยมและคนรับเยี่ยมมีความสุขไปตามกัน              นอกจากนี้เรายังมีทีมจิอาสาจักรยานที่ปั่นมาร่วม ให้กำลังใจและข้อคิดเห็นในการดูแลเยียวยากัน ได้แรงและได้ใจไปพร้อมกัน   บุญข้าวสาก ปีนี้เป็นจุดเริ่ม ที่เปลี่ยนบุญที่จะส่งถึงแต่คนตายที่จากไป กลายเป็นบุญที่ส่งถึงคนเป็นที่ยังมีลมหายใจอยู่แทน “คนด่านซ้ายไม่ทอดทิ้งกัน” คำนี้ยังชัดเจนในวิถีของคนด่านซ้าย